| | เข้าสู่ระบบ
ปัญหาภาวะวิกฤตของภาษา เป็นปัญหาที่สำคัญที่ได้รับความสนใจในระดับนานาชาติ เพราะภาษาเป็นเครื่องมือสื่อสารในวิถีชีวิตของกลุ่มชนต่างๆ สำหรับประเทศไทยมีความหลากหลายด้านภาษาและวัฒนธรรมมากกว่า 70 กลุ่มภาษา จากการศึกษาพบภาษาที่อยู่ในภาวะวิกฤตใกล้สูญจำนวน 15 กลุ่ม ซึ่งในจำนวน 15 กลุ่มนี้ พบว่ามี 4 กลุ่มภาษาที่อยู่ใน "ภาวะวิกฤตหนัก" เป็นภาษาที่กฤตระยะสุดท้าย ได้แก่ กลุ่มชอง กลุ่มกะซอง กลุ่มซำเร และกลุ่มชอุ้ง จัดเป็นภาษาที่อยู่ใสตระกูลออสโตรเอเชียติก สาขาเพียริก โดยโครงการวิจัยได้เลือกทำการศึกษาทั้ง 4 กลุ่มภาษา ในพื้นที่จังหวัดจันทบุรี ตราด และกาญจนบุรี
บทที่ 1 บทนำ
1.ความสำคัญของการวิจัย น.1
2.วัตถุประสงค์ของการวิจัย น.2
3.กลุ่มเป้าหมายและพื้นที่เป้าหมาย น.2
4.ขอบเขตการวิจัย น.3
5.ประโยชน์ที่ได้รับจากการวิจัย น.3
6.คำอธิบายเรื่องชื่อภาษา น.3
7.ที่ปรึกษาโครงการ น.4
บทที่ 2 ทบทวนวรรณกรรม
1.แนวคิดทฤษฎีที่ใช้ในการวิจัย น.5
2.ความรู้เกี่ยวกับภาษาในภาวะวิกฤต น.7
3.ภาษาตระกูลออสโตรเอเชียติก สาขามอญ-เขมร กลุ่มย่อยเพียริก น.15
4.กลุ่มชาติพันธุ์ชอง น.19
5.กลุ่มชาติพันธุ์กะซอง น.32
6.กลุ่มชาติพันธุ์ซำเร น.40
7.กลุ่มชาติพันธุ์ชอุ้ง น.45
8.สรุปการทบทวนวรรณกรรม น.48
บทที่ 3 วิธีการดำเนินงานวิจัย
1.ระเบียบวิธีวิจัย น.49
2.กิจกรรมการดำเนินงานวิจัย น.50
บทที่ 4 ชีวประวัติของภาษาในระยะสุดท้าย
1.ภาพรวม น.54
2.ภาษาชอง น.56
3.ภาษากะซอง น.61
4.ภาษาซำเร น.70
5.ภาษาชอุ้ง น.72
บทที่ 5 ความรู้สึกของผู้สูญเสียภาษา
1.ความรู้สึกที่ซ้อนทับกัน น.82
2.พ่อแม่พี่น้องความทรงจำ น.83
3.คุณค่า สำคัญ เสียดาย พยายาม น.88
4.เสียใจ ดีใจ ภูมิใจ เก็ยรักษา น.92
บทที่ 6 สรุป
1.สถานการณ์การสับเปลี่ยนที่ทำให้ภาษาเสี่ยงต่อการสูญหาย น.98
2.ชีวประวัติของการสูญเสียภาวะทวิภาษา น.99
3.ภาษา : ความตายและความทรงจำ น.100
4.ข้ออภิปราย น.101
5.ข้อเสนอแนะ น.102
บรรณานุกรม น.103
ภาคผนวก น.110
1.ระบบเสียงและคำศัพท์พื้นฐาน น.110
2.คำศัพท์ภาษากะซอง น.117
3.คำศัพท์ภาษาชอง น.123
4.คำศัพท์ภาษาชอุ้ง น.130
5.คำศัพท์ภาษาซำเร น.137
6.ภาพประกอบการทำกิจกรรม น.143