ปัทมา สูบกำบัง ได้ศึกษาการมีส่วนร่วมเกี่ยวกับสิทธิชุมชน ตามรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2540 มาตรา 46 โดยใช้กรอบแนวคิดเรื่องสิทธิชุมชนที่เกี่ยวโยงกับอำนาจของการ กำหนดรูปแบบวิถีชีวิต ซึ่งอาจเป็นการจัดการทรัพยากรชุมชน แบบแผนจารีตประเพณี วิถี วัฒนธรรม ภูมิปัญญาของชุมชน รวมถึงระบบยุติธรรมที่มีกลไกการจัดการกับความขัดแย้งที่ชุมชน ให้การยอมรับ และสรุปได้ว่าสิทธิชุมชนของไทยยังก้าวไม่ถึงขั้นที่ประชาชนและชุมชมมีการกำหนด สิทธิในการใช้ประโยชน์จากทรัพยากรของชุมชนได้อย่างเต็มที่ ประชาชนเองมีช่องทางในการ ปกป้องสิทธิชุมชนได้ภายใต้กรอบกฎหมายในกรณีที่มีกิจกรรมบางอย่างก่อให้เกิดผลกระทบต่อ ชุมชน อย่างไรก็ดี โครงการพัฒนาขนาดใหญ่ให้ความสำคัญกับความสมดุลและความยั่งยืนของ ธรรมชาติน้อยกว่าผลประโยชน์ของการดำเนินงาน และให้ความสำคัญกับสิทธิของประชาชนและ ชุมชนน้อยที่สุด