“โฮโลซีน” (Holocene) คือ ชื่อสมัยทางธรณีวิทยา เริ่มตั้งแต่ 11,700 ปีมาแล้วจนถึงปัจจุบัน ผลการศึกษาทางธรณีวิทยาบ่งชี้ว่า โลกขณะนี้อยู่ในสมัยอากาศอบอุ่น ที่ต่อจากสมัยอากาศหนาวเย็นรอบสุดท้ายของสมัยไพลสโตซีน (Pleistocene) และเป็นส่วนหนึ่งของ “วัฏจักรหนาวสลับอุ่น” อากาศอบอุ่นของยุคควอเตอร์นารี (Quaternary) ความอบอุ่นของโฮโลซีน เปิดโอกาสให้มนุษย์เคลื่อนย้ายไปตั้งถิ่นฐานได้กว้างไกลขึ้น จนถึงการออกจากทวีปหนึ่งไปตั้งถิ่นฐานใหม่ในทวีปหนึ่ง การได้อาศัยในสิ่งแวดล้อมใหม่ ทำให้มนุษย์ปรับตัว และก่อให้เกิดรูปแบบสังคมและวัฒนธรรมที่เหมาะสมเฉพาะกลุ่ม ซึ่งแตกต่างกันไปตามพื้นที่ของโลก ดังนั้น 10,000 ปีของสมัยโฮโลซีนที่ผ่านมา จึงเป็นสมัยแห่งการก้าวกระโดดของมนุษย์ ทั้งระดับเทคโนโลยี การทวีขึ้นของความหลากหลายทางวัฒนธรรม และการเพิ่มขึ้นของประชากรมนุษย์ ที่ผกผันกับการสูญเสียทรัพยากรธรรมชาติ และการสูญพันธุ์ของสิ่งมีชีวิต ที่ทวีมากขึ้นด้วยเช่นกัน จึงชัดเจนว่า การบริโภคทรัพยากรธรรมชาติที่มากเป็นทวีคูณเช่นนี้ ย่อมเป็นการก่อรูปแนวคิด “แอนโธรพอซีน” โดยปริยาย