ภาวะความเจ็บป่วยและการจัดการสุขภาวะ มักถูกมองว่าเป็นเรื่องของการใช้ความรู้ทางการแพทย์เข้าไปเยียวยาและรักษาให้หายจากอาการที่เกิดขึ้น แต่ยังมีข้อมูลส่วนหนึ่งที่แสดงให้เห็นว่าการเยียวยาทางจิตใจ หรือการรักษาด้วยการทำความเข้าใจในมุมมองทางวัฒนธรรมก็เป็นสิ่งที่สำคัญ ดังตัวอย่างในการนำทักษะทางมานุษยวิทยาเข้าไปเป็นกระบวนการในการรักษาแก้ปัญหาสุขภาวะของท้องถิ่น หรือการใช้วิธีการศึกษาระบาดวิทยาเชิงชาติพันธุ์วรรณาเพื่อช่วยให้เกิดความเข้าใจปัญหาสาธารณสุข